شخصی از بزرگان هند به قصد مجاورت کربلای معلّی به این شهر آمد و مدت شش ماه در آنجا ساکن شد و در این مدت داخل حرم مطهر نشده بود و هر وقت زیارت حضرت امام حسین علیه السلام را اراده می*کرد، بر بام منزل خود رفته، به آن حضرت سلام می کرد و او را زیارت می*نمود؛ تا این که سرگذشت او را به «سید مرتضی»که از بزرگان آن عصر و مرسوم به «نقیب الاشراف» بود رساندند.
سید مرتضی به منزل او رفت و در این خصوص او را سرزنش نمود و گفت: «از آداب زیارت در مذهب اهل*بیت علیه السلام این است که داخل حرم شوی و عقبه و ضریح را ببوسی. این روشی را که تو داری، برای کسانی است که در شهرهای دور می*باشند و دستشان به حرم مطهر نمی*رسد.»
آن مرد چون این سخن را شنید گفت: «ای نقیب الاشرف» از مال دنیا هر چه بخواهی از من بگیر و مرا از رفتن معذور دار.
هنگامی که سید مرتضی سخن او را شنید بسیار ناراحت شد و گفت: «من که برای مال دنیا این سخن را نگفتم؛ بلکه این روش را بدعت و زشت می*دانم و نهی از منکر واجب است.»
وقتی آن مرد این سخن را شنید، آه سردی از جگر پر دردش کشید. سپس از جا برخاست و غسل زیارت کرد و بهترین لباسش را پوشید و پا برهنه و با وقار از خانه خارج شد و با خشوع و خضوع تمام، نالان و گریان متوجه حرم حسینی گردید تا این که به در صحن مطهر رسید .
نخست سجده شکر کرد و عتبه صحن شریف را بوسید. سپس برخاست و لرزان، مانند جوجه گنجشکی که آن را در هوای سرد در آب انداخته باشند، بر خود می*لرزید و با رنگ و روی زرد، همانند کسی که یک سوم روحش خارج گشته باشد، حرکت می*کرد تا این که وارد کفش کن شد. دوباره سجده شکر به جا آورد و زمین را بوسید و برخاست و مانند کسی که در حال احتضار باشد داخل ایوان مقدس گردید و با سختی تمام خود را به در رواق رسانید.
چون چشمش به قبر مطهر افتاد، نفسی اندوهناک بر آورد و مانند زن بچه مرده، ناله جانسوزی کشید. سپس به آوازی دلگداز گفت: «اَهَذا مَصرَعُِِِ سیدُالشهداء؟ اَهَذا مَقتَلُ سیدُالشهداء؟ ؛ آیا اینجا جای افتادن امام حسین علیه السلام است؟ آیا اینجا جای کشته شدن حضرت سیدالشهداء است؟» پس فریاد کشید و نقش زمین شد و جان به جان آفرین تسلیم نمود و به شهیدان راه حق پیوست.»
      
دسته ها : امام حسین(ع)
چهارشنبه بیست و یکم 12 1387
1- شرایط پیشوای مسلمانان:در همان روزهایی که امام حسین(ع)درمدینه 
برای اخذبیعت جهت یزید در فشار بود در پاسخ ولید که پیشنهاد بیعت با یزید را مطرح کردفرمود:اینک که مسلمانان به فرمانروایی مانند
یزید گرفتارشدند باید فاتحهء اسلام را خواند.وضمن پاسخ نامه های دعوت کوفیان ویژگیهای زمامدار مسلمانان را چنین بیان کرد:
"امام و پیشوای مسلمانان کسی است که به کتاب خدا عمل نموده راه 
قسط و عدالت رادر پیش گیردواز حق پیروی کرده با تمام وجود خویش
مطیع فرمان خدا باشد.
2- وصیت نامهء اعتقادی –سیاسی امام:
امام حسین(ع)پیش از حرکت از مدینه وصیت نامه ای خطاب به برادرش
نوشت وعلت قیام خود را چنین توصیف فرمودند:
"من نه از روی خود خواهی وسرکشی وهوسرانی به مخالفت برخاستم
ونه برای ایجادفسادوستمگری بلکه هدف من از این حرکت اصلاح امت جدم ومنظورم امر به معروف ونهی از منکر است. می خواهم سیرهء جدم و پدرم را در پیش گیرم. هر کس در این راه به پاس احترام حق از من پیروی کند راه خود را در پیش خواهم گرفت. تا خداوند میان من واین قوم داوری کند که اوبهترین داوران است."
3- محو سنتهاو رواج بدعتها:
امام حسین(ع) پس از ورود به مکه نامه ای به سران قبایل بصره فرستاد
طی آن چنین نوشت:
"شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر دعوت میکنم زیرا در شرایطی قرار 
گرفته ایم که سنت پیامبر بکلی از بین رفته بدعتها زنده شده است.اگر
سخن مرا بشنوید شما را به راه راست هدایت خواهم کرد.درود ورحمت
و برکات خدا بر شما باد."
4- دیگر به حق عمل نمی شود:
حسین بن علی(ع) در راه عراق در منزلی به نام"ذی حسم"در میان یاران
خودبپا خواست و خطبه ای بدین شرح ایراد نمود:
"پیشامد همین است که می بینید. جدآ اوضاع زمان برعکس شده زشتیها
آشکارونیکیها و فضیلتها از محیط ما رخت بر بسته واز فضایل جز اندکی مانند قطرات ته ماندهء ظرف آب باقی نمانده است.مردم در زندگی پست وذلتباری به سر میبرندو صحنه زندگی همچون چراگاهی سنگلاخ وکم علف به جایگه دشواری تبدیل شده است.آیا نمی بینیدکه دیگر به حق عمل نمی شود؟
در چنین وضعی جا داردکه شخص با ایمان مشتاق پروردگارباشد. در چنین محیط ذلت باری مرگ را جز سعادت وزندگی با ستمگران را جز ملال و رنج وآزردگی نمیدانم."

دسته ها : امام حسین(ع)
دوشنبه نوزدهم 12 1387
امام حسین (ع) می فرمایند:بخیل کسی است که به سلام کردن بخل ورزد .
دسته ها : امام حسین(ع)
جمعه بیست و پنجم 11 1387
مقام:امام سوم                             نام مبارک:امام حسین (ع)
لقب:سید الشهداء                          کنیه:ابو عبدالله
نام پدر:علی(ع)                           نام مادر:فاطمه(س)
تاریخ تولد:سوم شعبان                    محل تولد:مدینهء منوره
سال تولد:چهارم هجری                  مدت امامت:11 سال
سال شهادت:61 قمری                   تاریخ شهادت:10 محرم الحرام
عمرشریف:57 سال                      محل شهادت:کربلا
سبب شهادت:عدم بیعت با یزید(ل)      
تعداد فرزندان:4 پسرو3 دختر
نام قاتل:شمر(ل)                       

دسته ها : امام حسین(ع)
جمعه بیست و پنجم 11 1387
X